مشاوره روانشناسی
روانشناسی صرفا با افراد ناتوان و دارای اختلالات روانی سروکار دارند؟
آیا تنها افراد مبتلا به جنون و دارای نقایص عصبی به مشاوره روانشناس مراجعه می کنند؟
واقعیت آن است که سالهاست این افکار و باورهای اشتباه به فراموشی سپرده شده است.
چرا که روان شناس با همه جنبه های زندگی انسان ارتباط دارد.
به همان اندازه که جامعه پیچیده تر شده، روانشناسی هم به صورت روزافزونی نقش مهمتر و تاثیرگذارتری در حل مسایل آدمی بازی کرده است.
به اعتقاد بسیاری از روانشناسان، روانشناسی« علم رفتار » است و روانشناس به مطالعه علمی رفتار می پردازد.
در این تعریف، رفتار شامل تمامی اعمال قابل مشاهده از قبیل :
حرکات، گفتار، تغییرات فیزیولوژیکی و حتی فرایندهایی که حاصل استنباط هستند، همچون تفکر و رویا می باشد.
روانشناسی بالینی و مشاوران، با استفاده از اصول و تکنیکهای روانشناختی و فنون روان درمانی، به دنبال تغییر، اصلاح و درمان مشکلات عاطفی و رفتاری هستند.
علاوه بر این روان درمانگر به دنبال تقویت، رشد و تکامل جنبه های سالم و مثبت شخصیت می باشد.
اصل اساسی در روان درمانی، رابطه عاطفی و انسانی است که بیمار و متخصص با یکدیگر برقرار می کنند.
در جریان این رابطه بیمار تجارب و رفتارهای جدیدی فرا می گیرد که او را در برطرف کردن مشکلات و سازگاری با محیطش کمک می کند.
در مورد اینکه روان درمانی به چه میزان می تواند منجر به تغییر رفتار شود، تحقیقات طولی متعددی طی سالیان گذشته صورت گرفته است.
این تحقیقات بیانگر آن است که روان درمانی نه تنها روش بسیار موثر و مفیدی در برطرف کردن معضلات روانی و رفتاری است،
بلکه نوعی آموزش پایدار در تغییر ویژگیهای شخصیت و رفتار به شمار می رود، که میزان
بسیار پایینی در بازگشت علائم بیماری را به همراه خواهد داشت.
روان درمانی چیست
بدیهی است اهداف روان درمانی، یعنی توقف، تغییر و برطرف نمودن علائم بیماری و تقویت و تکامل جنبه های مثبت شخصیت،
در صورتی محقق خواهد شد که مراحل و فرایند کلی درمان به صورت کامل اجرا شود.
تعهد، تخصص و مهارت لازم درمانگر در استفاده از راهبردهای مداخله ای لازم از یک طرف،
و از طرفی مشارکت فعال و مداوم مراجع در جلسات درمانی و پرهیز وی از کمال گرایی و
انتظارات غیر منطقی از درمان، از جمله موارد قابل توجه در روان درمانی می باشد.
تکنیک های مورد استفاده هر روانشناسی در فرایند روان درمانی، برخواسته از رویکرد نظری
روانشناختی اختصاصی وی که در آن حوزه مهارت، تجربه و آموزش لازم را فرا گرفته است، خواهد بود.
نظریه های روانکاوی، رفتاری، شناختی- رفتاری و نظریه های متمرکز بر خانواده از جمله
رویکردهای فوق هستند ،
هر کدام فنون و روشهای درمانی خاص خود را دارا می باشند و درمانگر با استفاده از فنون و
تکنیکهای یکی از این نظریه ها و یا استفاده از ترکیبی از روشهای نظریات فوق،
جریان روان درمانی را برای رسیدن به هدف نهایی درمان، یعنی تغییر رفتار نامطلوب هدایت می نماید.
روان درماني به شيوه هايي گفته مي شود که در آن مشکلات رواني و عاطفي از طريق بيان مشکلات به يک درمانگر و گفتگو با او درمان مي گردد.
روان درمانگر به شناخت شما ازخود و بهتر شدن توانايي مقابله تان کمک مي کند.
به عبارت دیگر روان درمانی به هر نوع فرآیند باز آموزی اطلاق میشود که،
هدفش کمک به فرد با استفاده از روشهای درمانی اساسا روانی است و این با درمانهای جسمانی مانند تجویز دارو مغایر است.
اهداف روان درمانی
تغييرالگوهاي آسيب زاي رفتاري، بهبود احساس ارزشمندی و حل و فصل تعارض ها
روان درماني به ياد گرفتن در مورد خودتان کمک مي کند.
در بعضي از موارد، شما ياد مي گيريد که چگونه گذشته را درک کرده و با زمان حال تطبيق دهيد.
در موارد ديگر شما از آن دسته از پاسخ هاي تان که مشکلاتي را در زندگي شما ايجاد مي کنند، آگاه شده و شيوه هاي تغييرآنها را ياد مي گيريد.
چگونه يک درمانگر انتخاب کنم؟
درمانگرشما بايد شخصی باشد که در حضور او احساس آرامش کنيد.
روان درمانگر ها شامل افراد زير هستند:
روان پزشکان، روان شناسان، پرستاران روان پزشکي، مددکاران اجتماعی و مشاوران آموزش ديده.
حتي با وجود کمک گرفتن ازديگران هم، پيدا کردن يک درمانگر خوب امر بسيار شخصي مي باشد.
مراقب باشيد درمانگران زيادي وجود دارند که صلاحيت کافي براي اين کار ندارند.
مطمئن باشيد شخصي که شما به عنوان يک درمانگر انتخاب مي کنيد،
حتماً داراي مجوزکارباشد و اعتبار کافي براي اين امر داشته باشد.
انواع رویکرد های درمانی
امروزه انواع بسياری از درمان ها مورد استفاده قرار مي گيرد. انواع درمان هايي که متداول تراست، عبارتند از:
رفتاردرماني شناختي
درمانگر به شناختن نگرش های غير واقعي تان نسبت به خود، دنيا و آينده کمک مي کند.
اين درمان به شما در تشخيص روش های فکري نادرست کمک مي کند.
شما الگوهاي رفتاري و فکري جديدي پيدا خواهيد کرد که شما را به سوی زندگی سالم تر رهنمون می کند.
درمان متمرکز بر درمان جو (روان درماني بي رهنمود)
درمانگر به حرف هاي شما گوش مي دهد و به شما در فهميدن بهتراحساسات کمک مي کند.
روانکاوي
درمانگر با هدف کشف تجارب و احساسات نيمه آگاه و عميق مربوط به دوران کودکي به شما گوش مي دهد.
شما معمولاً درمانگرتان را هر هفته چهار بار يا بيشتربراي چندين بار ملاقات می کنيد.
روان درماني پويشي
در اين روش درمانگر بدون استفاده از روانکاوي رسمي، احساسات ناخود آگاه شما را به
آگاهي آورده و آن را تعبير و تفسير مي کند.
اين نوع درمان، اغلب متضمن اين است که هر چه به ذهن تان مي آيد، بگوييد. (تداعي آزاد)
مقاله روان ,درمانگر ,درمانی ,استفاده ,درمان ,رفتار ,روان درمانی ,روان درمانی، ,روان درماني ,روان درمانگر ,درمانگر انتخاب منبع
درباره این سایت